صدای سازم همه جا پر شده هرکی شنیده از خودش بیخوده اما خودم پر شدم از گلایه هیچی ازم نمونده جز یه سایه سایه ای که خالی از عشق و امید همیشه محتاج به نور خورشید
به راستی چه زود دیر می شود...
نوشته شده در چهارشنبه 86/1/15ساعت 2:48 عصر توسط
نظرات دیگران()
